Rozdział 14

W sobotni poranek powoli otworzyłam oczy i spojrzałam na zegarek, który wskazywał 8.34. Z niechęcią wstałam z łóżka i poszłam pod prysznic przy okazji zabierając ze sobą ciuchy. Z łazienki wyszłam ogarnięta i wróciłam do sypialni. Wskoczyłam na obudzonego już siatkarza i złączyłam nasze usta w delikatnym pocałunku.

-Pamiętasz, że dzisiaj do Ignaczaków ? - zapytałam siadając okrakiem na atakującym i opierając dłonie na nagim torsie.

-Wiem,wiem. - odrzekł i podłożył ręce pod głowę.

-No to wstawaj i chodź na śniadanie. - podniosłam się z jego brzucha i poszłam do kuchni.

Po zjedzonym posiłku poszłam na zakupy. Spotkałam Ignaczakową, z którą zamieniłam parę zdań i obiecałam, że o 16 przyjdę jej pomóc. Weszłam do domu, siatki zostawiłam na stole i poszłam do salonu.

-Rozpakuj zakupy Panie Bartman. - nachyliłam się nad wspomnianym i objęłam za szyje.

Zbyszek chwycił mnie i przerzucił przez oparcie kanapy tak, że wylądowałam na jego kolanach.

-Ja wiem, że Ty potrafisz wiele rzeczy, ale bardzo Cię proszę, żebyś rozpakował zakupy. - powiedziałam zmysłowo przygryzając mu ucho.

-Dobrze wiesz jak to na mnie działa. - mruknął z uśmiechem zdejmując mnie ze swoich kolan i ciągnąc lekko za rękę w stronę kuchni.

-Ale ja nie wiem o co Ci chodzi. - uśmiechnęłam się niewinnie wskakując na blat.

-Jesteś tego pewna ? - zapytał siatkarz stając pomiędzy moimi nogami i pochylając się nade mną.

Oparł się obiema rękami mając moje ciało między nimi. Owinął mnie jego ciepły oddech, a do moich nozdrzy doleciał zapach jego cudownych i zarazem moich ulubionych perfum Hugo Bossa. Wsunęłam się jeszcze bardziej w głąb blatu lecz Zbyszek również bardziej pochylił swoje ciało nad moim.

-Ej, to nie fair. - oburzyłam się zaplatając ręce na piersi.

-Ale co ? - spojrzał słodko i przygryzł wargę.

-To ! - i zanim coś powiedział wpiłam się w jego usta i złapałam za szyję przyciągając do siebie.

-Jesteś słodka jak jesteś wściekła. - wrócił do poprzedniej czynności próbując unormować oddech.

Spojrzałam na zegarek i przeraziłam się. 5 minut temu miałam być u Iwony. Pożegnałam się szybko z Bartmanem i popędziłam w stronę domu Ignaczaków. Gdy dotarłam na miejsce zadzwoniłam do drzwi. Po chwili ukazała mi się twarz Igły Juniora.

-Cześć Misiu,jest mama ? - zapytałam od razu na wejście.

-Kuchnia. - odpowiedział krótko i poszedł na górę.

Skierowałam się tam gdzie kazał mi Sebastian.

-Cześć, przepraszam, że się spóźniłam, ale wiesz, Zbyszek .. - nie dokończyłam, bo obie wybuchnęłyśmy śmiechem.

-Co tu tak wesoło ? - zapytał Krzysiek wchodząc do kuchni z Dominiką na rękach.

-Nic, Krzysiu, nic. - powiedziałam dławiąc się śmiechem.

Po chwilowym odprężeniu zabrałyśmy się do pracy. Oprócz mnie i Zbyszka, a także gospodarzy domu miała być większa część Resovii z partnerkami. Dokładnie o 17.00 skończyłyśmy wszystko przygotowywać. Pożegnałam się z Iwoną i poszłam do siebie, żeby się ogarnąć. Ubrałam małą czarną i czerwone szpilki. Włosy związałam w koka, żeby mi nie przeszkadzały i zrobiłam lekki makijaż pociągając usta krwistoczerwoną szminką. Atakujący natomiast ubrał jasne jeansy i białą koszulkę opinającą mu lekko tors. Siatkarz oceniając mój wygląd wpił się w moje usta przyciągając do siebie. Oderwałam się od niego i poprawiłam wargi gdyż straciły swój kolor przez pocałunek. O 18 wyszliśmy z domu i trzymając się na ręce podążaliśmy w stronę Krzysztofowego domu. Parę minut później zadzwoniliśmy dzwonkiem.

-I są spóźnialscy. - uśmiechnął się najstarszy z rodziny Ignaczaków.

-Nie czepiaj się. - odwzajemniłam uśmiech i cmoknęłam go w policzek zostawiając czerwony ślad.

-Wytrzyj się. - wybuchnął śmiechem Bartman klepiąc go po plecach.

-Wujek ! - krzyknął cieniutki głosik należący do małej Ignaczkównej.

-Cześć Księżniczko. - wziął ją na ręce Zbyszek gdy biegła w naszą stronę.

Pocałował ją w policzek i posadził sobie na barana. Skierowaliśmy się na taras gdzie byli już wszyscy. Reprezentant Polski zdjął ze swoich ramion dziewczynkę i przywitaliśmy się z całą ekipą. Wróciłam do kuchni razem z żoną Igły i powoli znosiłyśmy jedzenie. Napojami zajął się libero. Oczywiście alkoholu nie zabrakło no, bo gdzież. Usiedliśmy wkoło wielkiego stołu, które stało na olbrzymim tarasie. Koło 22 poszłam do kuchni razem z panią domu. Nie wiem czemu mnie tam zaciągnęła, ale widziałam, że coś ją dręczy. Oparłyśmy się o kuchenny blat.

-Co jest ? - zapytałam prostu z mostu.

-Mam wrażenie, że uczucie między mną, a Krzyśkiem wygasa .. - powiedziała cicho.

-Zgrzało Cię przepraszam bardzo ? Nie widzisz jak on na Ciebie patrzy ? Wpatrzony w Ciebie jak w obrazek słucha tego co mówisz. Z resztą gdyby wygasało nie bylibyście tak szczęśliwą rodziną jaką jesteście. Nie mielibyście takich cudownych dzieci jak Domi i Seba. Co Ty sobie ubzdurałaś ? - wytłumaczyłam jej najprościej jak umiałam, że się myli.

Spojrzała mi w oczy z nadzieją, że mówię prawdę.

-Z resztą jak wrócimy do nich to przekonasz się. - uśmiechnęłam się do niej i objęłam ramieniem.

Oparła głowę o mniej i tak tkwiłyśmy w ciszy. Iwona palnęła coś i wybuchnęłyśmy głośnym śmiechem. Po chwili przyszedł Zbyszek.

-Tu są piękne panie. - powiedział lekko wstawiony i zmęczony zabawą z Dominiką podszedł do mnie stając naprzeciwko i obejmując w pasie.

Wtuliłam się w jego ramiona i spojrzałam na Iwonę.

-Tworzycie wyjątkową parę. Nie przeszkadzajcie sobie. - zaśmiała się i poszła do reszty.

-Co tam Mała ? - zapytał i zajął się moją szyją.

-Zbyszek .. - powiedziałam z niechęcią odpychając go od siebie na parę centymetrów.

Posadził mnie na blacie i stanął pomiędzy moimi nogami. Oparłam łokcie na jego ramionach i bawiłam się włosami siatkarza z tyłu głowy. Pogadaliśmy mniej więcej do 23 i poszliśmy na dwór. Znaczy ja zostałam zaniesiona na plecach. Trzeba wykorzystywać swojego mężczyznę. Gdy dotarliśmy na miejsce wtedy zaczęła się jazda. Jochen zaproponował, żebyśmy zagrali w siatkówkę. Siatka była rozstawiona, piłkę też mieliśmy. Podzieliliśmy się na dwie drużyny, które co prawda liczyły więcej niż 6 osób i zaczęliśmy grać. Nawalony w trzy dupy Ignaczak wskoczył również niezbyt trzeźwemu Lotmanowi na plecy i biegali po całym podwórku, lecz po chwili wylądowali na trawie jak kłoda. Szkoda, że nie miałam aparatu to bym to uwieczniła. Chwilę po tym chłopaki wymyślili sobie zawody, który najszybciej dobiegnie ze swoją partnerką do mety. Uczestniczyłam ja ze Zbyszkiem, Pit z Olą, Achrem z Natalią i Kovacević z żoną. Trasą była długość domu. Przy mecie, którą był drugi róg domu stała Iwona ze stoperem, a za nią obejmujący ją Ignaczak. Ustawiliśmy się na miejscach i czekaliśmy na jej znak. Zaraz przy starcie Achremowie i Nowakowscy wyrżnęli orły i biegliśmy tylko my z Kovacevicami. Szliśmy łeb w łeb, ale bliżej mety Bartman przyspieszył i wygraliśmy. Zmęczony padł jak długi na trawie przekręcając się na plecy. Zeszłam z niego i poszłam odebrać naszą nagrodę, którą była połówka, ale wręczyłam ją z powrotem Krzyśkowi i powiedziałam, żeby ją rozlał. Nim się obejrzałam na torsie siatkarza siedziała córeczka Ignaczaków. Bawiła się w coś ze Zbyszkiem. Podeszłam do nich i kucnęłam obok głowy atakującego mierzwiąc mu włosy. Pobawiliśmy się chwilę we trójkę, ale za chwilę rozległ się głos Iwony :

-Miśka, daj już spokój wujkowi.

-No, chodź Maleńka. - Zibi wstał i wziął Małą na ręce tym samym chwytając moją dłoń.

Osoba z zewnątrz mogłaby pomyśleć, że jesteśmy małżeństwem. Dziecko na rękach i my – szczęśliwi rodzice. Doszliśmy do stołu, przekazaliśmy usypiającą już dziewczynkę jej mamie i siedliśmy na krzesłach.

-No to pijemy. - zarządził gospodarz pijanym głosem.

-Krzysiu, Ty już wypiłeś wystarczającą ilość. - zgasiłam rzeszowskiego zawodnika.

-Zaraz wrócę. - powiedział Zbyszek i pocałował mnie w skroń.

Po chwili zauważyłam jak żona Lotmana również idzie do domu. Obojgu z nich nie było dłuższy czas. Wstałam od stołu i również poszłam tam gdzie oni. Gdy przechodziłam obok łazienki usłyszałam głosy, które akurat nie były czymś co chciałam usłyszeć w tym czasie. Stanęłam jak wryta i łzy zaczęły kapać z moich policzków. Już chciałam otwierać drzwi, ale w pewnym momencie czyjeś ręce oplotły mnie w talii i odciągnęły od klamki. Odwróciłam się napięcie i już wymierzałam w policzek mężczyzny, ale przez załzawione oczy rozpoznałam twarz mojego mężczyzny.

-Chodź. - powiedział tylko i pociągnął za rękę w stronę sypialni.

Usiedliśmy na łóżku. Siatkarz objął mnie ramieniem i przytulił do siebie.

-Co jest ? - zapytał unosząc w górę mój podbródek i spoglądając mi w oczy.

-Bo Ty poszedłeś do domu i ona za Tobą .. i ja .. poszłam za Wami .. i przechodziłam .. i .. usłyszałam .. - powiedziałam między szlochaniem.

-Czy Ty myślałaś, że ja .. - nie dokończył, bo się zaśmiał.

Spojrzałam na niego zdziwiona i schowałam twarz w dłonie.

-Misiu .. - podszedł do mnie i kucnął opierając dłonie o moje uda. - Przecież wiesz, że jesteś dla mnie najważniejsza. Nawet jak jestem nawalony w trzy dupy to nie posuwam żadnej laski na boku. No weź .. - uśmiechnął się lekko i pocałował w usta zatwierdzając swoje słowa. - Kocham Cię Żabo. - dodał czule i zmiażdżył moje wargi pocałunkiem.

Ponownie usiadł obok mnie i wciągnął na swoje kolana. Wtuliłam twarz w jego koszulkę wdychając mieszankę perfum i alkoholu. Wsunęłam się jeszcze bardziej i objęłam w pasie.

-Chcesz wrócić do domu ? - zapytał szeptem.

-Nie. Zaraz się ogarnę i idziemy pić. - zeskoczyłam z jego kolan i podeszłam do toaletki Iwony.

Wyglądałam koszmarnie. Wzięłam leżące płatki i wytarłam czarne ślady pod oczami. Zapożyczyłam jej czarną kredkę do oczu, tusz, czerwoną szminkę i wyglądałam jak człowiek. Malując się widziałam w lusterku roześmianą twarz atakującego.

-I z czego zacieszasz ? - podeszłam do niego i maznęłam go lekko pomadką.

-A to za co ? - zapytał obrażonym tonem.

-Za żywota. - zaśmiałam się i wytarłam kreskę. - No widzisz ? Nie ma już. - odłożyłam kosmetyki i stanęłam przy drzwiach. - Idziesz czy zostajesz ? - zapytałam z założonymi rękami.

-Idę. - mruknął podchodząc do mnie i robiąc malinkę na szyi.

-Nie żyjesz. - wskoczyłam mu na plecy i chwytając się go mocno odciskałam mu zęby na szyi, by potem przenieść się na policzek i zostawić czerwony ślad po szmince.

Gdy dotarliśmy na dwór akurat mieli pić. Siedliśmy przy stole i, że tak brzydko powiem, chlaliśmy do upadłego. No może do upadłego to nie, ale nieźle się nawaliliśmy. Koło 4 nad ranem razem ze Zbyszkiem zaczęliśmy się zbierać do domu. Tym razem to Bartman zachował umiar, a ja się nawaliłam tak, że w swoich niebotycznie wysokich szpilkach nie potrafiłam utrzymać równowagi. Sądzę, że nawet bez nich byłoby trudno. Mężczyzna widząc moje zmagania nachylił się tak, że mogłam mu wskoczyć na plecy. Takim oto sposobem dotarłam do domu. Niemiłosiernie zmęczona padłam na łóżko nawet się nie przebierając i momentalnie usnęłam. Nawet nie czułam jak obok mnie kładzie się atakujący i przytula do siebie.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- dzisiaj zaszalałam z długością rozdziału,który mi średnio się podoba ;c oddaję go w Wasze ręce i liczę na opinie z Waszej strony.już jutro pierwsze starcie Polski z Bułgarią.obawiam się tego meczu z trzech powodów :

1.Bułgaria nie ma video weryfikacji;

2.gdy wygramy boję się,że Bułgarscy kibice bd mieli taki sam stosunek do nas jak rok temu;

3.prawdopodobnie sędzia bd z Egiptu .. tak czytałam na jakiejś stronce.

Ale miejmy nadzieję,że wszystko bd dobrze :) 15 lipca wyjeżdżam jak już wspominałam post wcześniej i wracam 26,więc następny rozdział dodam koło sierpnia :) oczywiście informujcie mnie o nowościach u Was,a ja jak znajdę w Grecji chwilę wolnego i wi-fi ( :D ) to na pewno przeczytam :) kocham Was i dziękuję za 4757 wyświetleń :*